-
1 sprowadzić
глаг.• вызывать• получить• привести• принести• приносить• свести* * *sprowadz|ić\sprowadzićę, \sprowadzićony сов. 1. привести; позвать, призвать;\sprowadzić do domu привести домой; \sprowadzić lekarza позвать (вызвать) врача;
2. привезти, ввезти;\sprowadzić książkę z zagranicy выписать
книгу из-за границы;3. свести;\sprowadzić ze schodów свести вниз по лестнице;
4. навлечь; вызвать, принести;\sprowadzić nieszczęście навлечь беду;
5. do czego свести, привести к чему;\sprowadzić do wspólnego mianownika мат. привести к общему знаменателю; ● \sprowadzić na złą drogę сбить с пути
* * *sprowadzę, sprowadzony сов.1) привести́; позва́ть, призва́тьsprowadzić do domu — привести́ домо́й
sprowadzić lekarza — позва́ть (вы́звать) врача́
2) привезти́, ввезти́sprowadzić książkę z zagranicy — вы́писать кни́гу из-за грани́цы
3) свести́sprowadzić ze schodów — свести́ вниз по ле́стнице
4) навле́чь; вы́звать, принести́sprowadzić nieszczęście — навле́чь беду́
5) do czego свести́, привести́ к чемуsprowadzić do wspólnego mianownika — мат. привести́ к о́бщему знамена́телю
• -
2 nieszczęście
сущ.• беда• бедность• бедствие• болезнь• вред• горе• заболевание• зло• катастрофа• невезение• недуг• несчастье• неудача• нищета• огорчение• повреждение• проклятие* * *nieszczęś|cie☼ несчастье, беда ž, горе;sprowadzić \nieszczęście накликать беду;
● na \nieszczęście, trzeba \nieszczęściecia, że... к несчастью, на беду;nie ma \nieszczęściecia не беда, ничего страшного
* * *снесча́стье, беда́ ż, го́ре- trzeba nieszczęściasprowadzić nieszczęście — накли́кать беду́
- że...
- nie ma nieszczęścia
См. также в других словарях:
nieszczęście — n I; lm D. nieszczęścieęść «nie sprzyjający komuś bieg zdarzeń, zły los; niepomyślne wydarzenie wywołujące cierpienia moralne lub fizyczne; tragedia» Wielkie, ciężkie, nieoczekiwane nieszczęście. Brzemię, ogrom, pasmo nieszczęść. Opuścić kogoś,… … Słownik języka polskiego
ściągnąć [sprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś, kogoś} {komuś} {{/stl 8}}na kark {{/stl 13}}{{stl 7}} wywołać dotykające kogoś przykrości, kłopoty, zmartwienia, wpędzić kogoś w tarapaty, w nieszczęście, spowodować przybycie kogoś niepożądanego, groźnego : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
licho — I «źle, marnie, niewystarczająco» Licho jadać, zarabiać. Być licho ubranym. II n II; lm D. lich 1. «według dawnych wierzeń: zły duch, diabeł; ogólniej: coś złego, niepowodzenie, nieszczęście, bieda» Złe, rogate licho. ◊ pot. Do licha (ciężkiego) … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
zły — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, źli, gorszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ujemny pod względem moralnym, łamiący zasady etyczne, przeciwstawiający się dobru, szkodzący innym : {{/stl 7}}{{stl 10}}To był zły… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
